Verbum

разбо́ўтацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Размяшацца, перамяшацца ад боўтання. Чарніла разбоўталася. Малако разбоўталася.

2. Боўтаючыся, разліцца. Вада разбоўталася. Трэцяя частка смятаны разбоўталася.

разбо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Узбоўтваючы, размяшаць, перамяшаць. Разбоўтаць цеста. □ Хутка мне стала крыху лягчэй: рукамі і нагамі я разбоўтаў вакол сябе гразь. Гаўрылкін.

2. Боўтаючы, разліць. Разбоўтаць малако з бітона.

разбо́ўтвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разбоўтацца.

2. Зал. да разбоўтваць.

разбо́ўтваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбоўтаць.

разбракава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разбракаваць.

разбракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Спец. Размеркаваць гатовую прадукцыю па гатунках.

разбрака́ць, ‑ае.

Незак. да разбракнуць.

разбра́клы, ‑ая, ‑ае.

Які разбрак, разбух ад вільгаці; размоклы, размяклы.

разбра́кнуць, ‑не; зак.

Разбухнуць ад вільгаці; размокнуць, размякнуць. — Ніяк не мог дабрацца да цябе. Гліна ў вас на зарэччы так разбракла, што ўтапіцца можна ў такой калатушы. Машара.

разбрако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбракаваць.