Verbum

перамята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамесці.

перамя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамяць.

перамя́цца, ‑мнецца; зак.

1. Размяцца, расцерціся яшчэ раз, нанава.

2. Памяцца, змяцца — пра ўсё, многае.

перамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

1. Размяць, расцерці яшчэ раз, нанава.

2. Памяць, змяць усё, многае. Перамяць лыжкай вараную бульбу. Перамяць усю вопратку.

перамяча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамеціць.

перамяша́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамяшаць.

перамяша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Злучыцца, змяшацца з чым‑н. другім. Пшаніца перамяшалася з жытам. □ Дымы розных гатункаў тытун[ё]ў і папярос перавіліся, перамяшаліся і цэлым воблакам звісалі пад нізкаю столлю сялянскай хаты. Колас. / Пра гукі. Усе начныя гукі перамяшаліся і паплылі разам з ветрам. Лупсякоў. // Размясціцца ўперамешку з кім‑, чым‑н. Як вокам глянуць, мора шапак, хустак, перамяшалася, застыла ў цішыні... Пестрак. Рускія, немцы, французы .. перамяшаліся, абдымаючы адзін другога ў танцы. Скрыпка.

2. Змешваючыся, перамясціцца з аднаго месца на другое, памяняцца месцамі. // перан. Стаць невыразным, хаатычным; пераблытацца (пра думкі, уражанні і пад.). У галаве ўсё перамяшалася.

перамяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Мяшаючы, злучыць што‑н. неаднароднае; змяшаць. Перамяшаць пясок з цэментам.

2. Памяняць месцамі часткі чаго‑н. аднароднага; памяшаць. Перамяшаць вуголле.

перамяшча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перамясціцца.

2. Зал. да перамяшчаць.

перамяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамясціць.