перамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

1. Размяць, расцерці яшчэ раз, нанава.

2. Памяць, змяць усё, многае. Перамяць лыжкай вараную бульбу. Перамяць усю вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)