расчыхво́сціць, ‑хвошчу, ‑хвосціш, ‑хвосціць; зак., каго-што.
Разм. Разбіць, разграміць. Расчыхвосціць варожыя танкі. // Уздзейнічаць крытыкай, раскрытыкаваць. Расчыхвосціць кінафільм. □ — Хоча ўсё ў свае рукі загрэбці, — падбухторваў [Дзям’яна] хітры Касцецкі: — Канешне, трэба выступіць і расчыхвосціць! Дуброўскі.
расчы́шчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расчысціць.
расчышча́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да расчысціцца.
2. Зал. да расчышчаць.
расчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расчысціць.
расчышчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчышчаць — расчысціць.
расчэ́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расчапіць.
расчэ́пліванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчэпліваць — расчапіць.
расчэ́плівацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да расчапіцца.
2. Зал. да расчэпліваць.
расчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расчапіць.
расчэ́рчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расчарціць.