Verbum

рэгламентава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да рэгламентаваць.

рэгламентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Падпарадкаваць (падпарадкоўваць) дакладна ўстаноўленым правілам, абмежаванням. Рэгламентаваць абавязкі. □ Гэты распарадак цяпер нікому не быў патрэбен, вісеў, усімі забыты, і толькі зрэдку, выпадкова трапіўшы каму-небудзь на вочы, абуджаў успаміны аб тых, чыё жыццё ён некалі рэгламентаваў. Шашкоў.

[Фр. réglementer.]

рэгламента́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэгламентаваць.

рэгла́ментны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгламенту. Рэгламентны парадак.

рэгла́н,

1. нескл. прым. Скроены так, што рукаў складае з плячом адно цэлае. Рукаў рэглан. Пальто рэглан.

2. у знач. наз. рэглая, ‑а, м. Разм. Паліто, куртка такога пакрою. Штурман быў адзіны чалавек у палку, які хадзіў у даваенным рэглане. Алешка.

[Англ. raglan.]

рэгла́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэглану. Рэгланавы рукаў.

рэграда́цыя, ‑і, ж.

Зварот да папярэдняй стадыі глебаўтварэння. Рэградацыя глеб.

[Ад лац. regradatio — зварот, адваротны рух.]

рэгрэ́с, ‑у, м.

Рух назад, упадак у развіцці, дэградацыя. Пэўная група старой тэхнічнай інтэлігенцыі з усёй катастрафічнасцю адчула аднойчы, што іх клас гіне, што лінія іхняга класа — не прагрэс, а рэгрэс. Мікуліч.

[Ад лац. regressus — зваротны рух.]

рэгрэсі́раваць, ‑руе, ‑руеш, ‑руе; незак.

Ісці назад у сваім развіцці, даходзіць да ўпадку, рэгрэсу. Рэгрэсіраваць у сваім развіцці.

рэгрэсі́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэгрэсіўнага. Рэгрэсіўнасць развіцця.