размя́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад размяць.
размя́ўкацца, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць моцна мяўкаць; падняць мяўканне.
размя́цца, разамнуся, разамнешся, разамнецца; разамнёмся, разамняцеся; заг. разамніся; зак.
1. Стаць мяккім, ператварыцца ў мяккую масу ў выніку сціскання, расцірання. Разамнецца гэта цвёрдая скарынка [зямля], а тады можна будзе перасеяць. Васілевіч.
2. Разм. З дапамогай якіх‑н. рухаў пазбавіцца ад адчування анямеласці, фізічнай скаванасці. Пасажыры пакінулі месцы. Адны пабеглі пашукаць чаго папіць, другія выйшлі проста размяцца. Ракітны. // У спартсменаў — перад пачаткам спаборніцтва практыкаваннямі разагрэць цела, танізаваць мышцы.
размя́ць, разамну, разамнеш, разамне; разамнём, разамняце; заг. разамні; зак.
1. што. Ціскаючы, расцерці на мяккую масу. Падышоўшы да самага краю сажалкі, Сяўрук уставіў вочы ў свежы вільготны чарназём пад нагамі, потым нагнуўся, узяў халодную тлустую грудку ў руку, размяў яе і чамусьці паднёс да носа. Кулакоўскі.
2. каго-што. Разм. Рухамі зняць анямеласць (з цела або яго частак). Ляжаць пад сенам было горача і нязручна, карцела паварушыцца, размяць анямелае цела. Новікаў. Але сяк-так прымайстраваўся Наш падарожны каля печы, Размяў крыху грудзіну, плечы. Колас. // Не даць застаяцца (каню).
размяча́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да размячаць.
размяча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размеціць.
размяша́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад размяшаць.
размяша́цца, ‑аецца; зак.
Стаць, зрабіцца размяшаным.
размяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Прыгатаваць што‑н. шляхам перамешвання, боўтаючы, пераварочваючы лыжкай, мешалкай і пад. Размяшаць цэментны раствор.
размяшча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да размясціцца.
2. Зал. да размяшчаць.