пераклі́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца.
Зак. да пераклікацца (у 1, 2 знач.).
пераклінава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пераклінаваць.
пераклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
Выбіўшы клін, заклінаваць што‑н. нанава, іначай, больш надзейна.
перакліно́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да перакліноўваць.
перакліно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераклінаваць.
пераклі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
1. Выклік па прозвішчах, імёнах для праверкі прысутнасці пэўных асоб. [Настаўніца] зрабіла пераклічку вучняў па спісу. Якімовіч. — Комлік! — як на пераклічцы, выгукнуў Кашын. Карпаў.
2. Дзеянне паводле дзеясл. пераклікацца (у 1, 2 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. [Цішыня] парушаецца іншы раз лёгкім усплёскам вясла, спевамі птушак, пераклічкай рыбакоў. «Звязда». На двары хрыпла.. заспяваў певень. Яму адказаў другі, трэці. І пайшла па вёсцы звонкая пераклічка. Курто. Кожны чуў у ранішняй пераклічцы гудкоў магутны гул суладнай чалавечай працы. Лынькоў.
3. Падабенства, унутраная сувязь, агульныя рысы, прыкметы ў чым‑н. Ідэйна-тэматычная і нават вобразная пераклічка Янкі Купалы і Якуба Коласа з Максімам Горкім прыкметна ў многіх творах беларускіх класікаў. Ларчанка.
пераключа́льнік, ‑а, м.
Прыстасаванне для пераключэння чаго‑н. Пераключальнік электрычнага току. Пераключальнік дыяпазонаў прыёмніка.
пераклю́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пераключыць.
пераключа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да пераключыцца.
2. Зал. да пераключаць.
пераключа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераключыць.