Verbum

яснабачанне, ✂, н. (кніжн.).

Незвычайная здольнасць прадбачыць, распазнаваць будучае і з’явы, якія недаступны ўспрыманню звычайнага чалавека.

ясна-...

Першая частка складаных слоў са знач. ясны (у 2 знач.), чыстага светлага тону, напр. ясна-жоўты, ясна-зялёны.

яснець, ✂; незак.

Станавіцца ясным, яснейшым.

• Неба спакваля яснела.
• Твар яснее (становіцца радасным).

|| зак. паяснець, ✂.

ясны, ✂.

1. Яркі, зіхатлівы.

   • Я. месяц.

2. Светлы, нічым не зацемнены.

   • Яснае неба.
   • Ясная ноч.
   • Сягоння ясна (добрае надвор’е).

3. перан. Нічым не засмучаны, спакойны.

   • Я. твар.
   • Я. позірк.

4. Добра бачны, выразна ўспрымальны на слых, зразумелы.

   • Ясныя абрысы гор.
   • Ясная дыкцыя.
   • Абстаноўка ясная.
   • Я. намер.
   • Усё было ясна (безас. ў знач. вык.: зразумела).

5. Лагічны, стройны, дакладны.

   • Я. розум.
   • Я. адказ.

|| наз. яснасць, ✂.

• Унесці я. у гэта пытанне.