Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдезйклмнпрстўфхцчш
адклмучшы

яршысты, ✂.

  1. Шчаціністы, віхрасты, які тырчыць угару (пра валасы).

    • Яршыстыя бровы.

  2. перан. Няўступчывы, задзірысты.

    • Я. хлопец.

|| наз. яршыстасць, ✂.

яршыцца, ✂; незак. (разм.).

Станавіцца яршыстым (у 2 знач.), задзірлівым, праяўляць гарачнасць.

  • У густым голлі грушы яршыліся вераб’і.