Verbum

цана, ✂, ж.

1. Грашовае выражэнне вартасці тавару; плата.

   • Зніжэнне цэн.
   • Ц. праезду аўтобусам.

2. цаной (-ою): Ужыв. у значэнні: страціўшы што-н., ахвяраваўшы чым-н., перажыўшы што-н.

   • Дасягнуць перамогі цаной вялікіх страт.
   • Любой цаной дасягнуць мэты.

3. перан. Значэнне, роля чаго-н.

   • Ц. слова.

○

• Адпускная цана — цана, па якой прадаецца прадукцыя.

◊

• У цане (разм.) — дорага каштуе; высока цэніцца.

• Цаны няма каму-чаму (разм. адабр.) — вельмі дарагі, вельмі высокай якасці.

|| прым. цэнасны, ✂.

цаніцца, ✂; незак.

Мець пэўную цану; быць каштоўным.

• Беларускія трактары дорага цэняцца.
• Таленты высока цэняцца.

цаніць, ✂; незак.

1. Вызначаць грашовы кошт каму-, чаму-н.

   • Ц. тавар.

2. Прызнаваць цэннасць, значэнне каго-, чаго-н.

   • Ц. духоўныя якасці чалавека.
   • Ц. дружбу.