цана назоўнік | жаночы род

  1. Грашовае выражэнне вартасці тавару; плата.

    • Зніжэнне цэн.
    • Ц. праезду аўтобусам.
  2. цаной (-ою): Ужыв. у значэнні: страціўшы што-н., ахвяраваўшы чым-н., перажыўшы што-н.

    • Дасягнуць перамогі цаной вялікіх страт.
    • Любой цаной дасягнуць мэты.
  3. пераноснае значэнне: Значэнне, роля чаго-н.

    • Ц. слова.
  4. іншыя значэнні:

    • Адпускная цана — цана, па якой прадаецца прадукцыя.
    • У цане (размоўнае) — дорага каштуе; высока цэніцца.
    • Цаны няма каму-чаму (размоўнае адабральнае) — вельмі дарагі, вельмі высокай якасці.

|| прыметнік: цэнасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)