Verbum

тэракота, ✂, ж.

Абпаленая высокаякасная каляровая (жоўтая або чырвоная) ганчарная гліна, а таксама (зб. ) абпаленыя непаліваныя вырабы з гэтай гліны.

|| прым. тэракотавы, ✂.

• Т. колер (чырванавата-карычневы).

тэрапеўт, ✂, м.

Урач, спецыяліст па тэрапіі.

тэрапія, ✂, ж.

1. Лячэнне ўнутраных хвароб лякарствамі, сывараткамі, электрычнасцю і іншымі нехірургічнымі метадамі.

2. Раздзел медыцыны, прысвечаны такому лячэнню ўнутраных хвароб і іх прафілактыцы.

|| прым. тэрапеўтычны, ✂.

тэрарызаваць, ✂; зак. і незак.

1. Застрашыць (страшыць) тэрорам, расправай, забойствам.

2. Прывесці (прыводзіць) у страх, запалохаць (запалохваць) чым-н. (разм.).

   • Т. сваімі паводзінамі.

|| наз. тэрарызаванне, ✂.

тэрарызм, ✂, м.

Палітыка і практыка тэрору (у 1 знач.).

|| прым. тэрарыстычны, ✂.

тэрарый, ✂, м.

Спецыяльнае памяшканне для ўтрымання земнаводных і паўзуноў.

тэрарыст, ✂, м.

Прыхільнік або ўдзельнік актаў індывідуальнага тэрору.

|| ж. тэрарыстка, ✂.

|| прым. тэрарысцкі, ✂.

тэраса, ✂, ж.

1. Летняя адкрытая (без сцен) прыбудова да дома.

   • Крытая т. (са стрэшкай на слупах).
   • Зашклёная т.

2. Гарызантальны ўступ зямной паверхні (на схілах) у выглядзе пляцоўкі.

   • Бераг спускаецца тэрасамі.

тэр’ер, ✂, м.

Агульная назва парод сабак, якія выкарыстоўваюцца для палявання на невялікіх жывёлін, што жывуць у норах, і для барацьбы з грызунамі.

тэрма...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які мае адносіны да тэмпературы (у 1 знач.), напр. тэрмабаракамера, тэрмаграма, тэрмадынаміка, тэрмарэгуляванне;
• 2) які мае адносіны да цеплаты, цяпла, напр. тэрмаактыўны, тэрмаакумуляцыя, тэрмагенератар, тэрмаграфія, тэрматэрапія, тэрмахімія;
• 3) які мае адносіны да высокай тэмпературы (у 1 знач.), напр. тэрмабарометр, тэрмазварванне, тэрмасклейванне, тэрмаядзерны.