тэле...
Першая частка складаных слоў са знач.:
- 1) які мае адносіны да тэлебачання, напр. тэлевяшчанне, тэлеантэна, тэлевежа, тэлемастацтва, тэленарыс,
тэлеперадача, тэлерэклама, тэлерэпартаж, тэлеўрок;
- 2) які мае адносіны да тэлевізара, тэлевізараў, напр. тэлеатэлье (па рамонту тэлевізараў), тэлерадыёла
(тэлевізар, аб’яднаны з радыёлай);
- 3) які мае адносіны да работы, што рэгулюецца з далёкай адлегласці рознымі сродкамі сувязі, напр. тэлевымярэнне,
тэлекіраванне, тэлеметрыя, тэлемеханіка, тэлемеханічны, тэлесігналізацыя.
тэлеаб’ектыў, ✂, м. (спец.).
Аб’ектыў фота- або кінаапарата для здымкі аддаленых аб’ектаў.
тэлеалогія, ✂, ж.
Вучэнне, паводле якога ўсё ў свеце ажыццяўляецца ў адпаведнасці з папярэдне вызначанай богам або прыродай мэтай.
|| прым. тэлеалагічны, ✂.
тэлевізар, ✂, м.
Апарат для прыёму тэлевізійных перадач і іх гукавога суправаджэння.
|| прым. тэлевізарны, ✂.
тэлевяшчанне, ✂, н.
Адзін з асноўных сродкаў масавай інфармацыі — перадача паведамленняў і іншых інфармацыйных праграм па тэлебачанні.
тэлеглядач, ✂, м.
Той, хто глядзіць тэлевізійныя перадачы.
|| ж. тэлеглядачка, ✂.
тэлеграма, ✂, ж.
Тэрміновае паведамленне, якое перадаецца па тэлеграфе або радыё, а таксама бланк з такім паведамленнем.
|| прым. тэлеграмны, ✂.