тэракота, ​✂, ж.

Абпаленая высокаякасная каляровая (жоўтая або чырвоная) ганчарная гліна, а таксама (зб. ) абпаленыя непаліваныя вырабы з гэтай гліны.

|| прым. тэракотавы, ✂.

  • Т. колер (чырванавата-карычневы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)