Verbum

сэр, ✂, м.

Пачцівы зварот да мужчыны ў Англіі і ЗША; адзін з дваранскіх тытулаў, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

сэрвіс, ✂, м.

Абслугоўванне насельніцтва, задавальненне яго бытавых патрэбнасцей, а таксама сукупнасць арганізацый, якія займаюцца абслугоўваннем бытавых патрэб людзей і стварэннем розных выгод для іх.

• Аўтамабільны с.

|| прым. сэрвісны, ✂.

сэрца​¹, ✂, н.

1. Цэнтральны орган крывяноснай сістэмы, які мае выгляд мускульнага мяшка (у чалавека — у левым баку грудной поласці).

   • С. б’ецца.
   • Хворае с.

2. перан. Гэты орган як сімвал душы, перажыванняў, пачуццяў, настрояў.

   • У яго добрае с.
   • Няма ў іх с. (пра злых, нядобрых людзей).

3. перан. Важнейшае месца чаго-н., цэнтр.

   • Мінск — с. нашай дзяржавы.

4. Унутраная частка ствала дрэва, сцябла ці плода расліны.

   • На выгляд дрэва магутнае, а с. гнілое.
   • С. морквы.

◊

• Адкрыць сэрца — прызнацца ў каханні.

• Ад усяго сэрца — шчыра, чыстасардэчна.

• З адкрытым сэрцам — даверліва, ад душы.

• Прымаць блізка да сэрца што (разм.) — аднесціся да чаго-н. з увагай, спачуваннем.

• Сэрца кроўю абліваецца чыё, у каго (разм.) — каму-н. вельмі цяжка ад душэўнага болю.

|| памянш. сэрцайка, ✂.

|| прым. сардэчны, ✂.

сэрца​², ✂, н.

Засаўка ў замку, якая высоўваецца пры павароце ключа.

сэрцабіцце, ✂, н.

1. Біццё, рытм сэрца.

   • Спакойнае с.

2. Пачашчанае біццё сэрца (ад хваляванняў, хваробы і пад.).

   • У дзіцяці высокая тэмпература і с.

сэрцавед, ✂, м.

Знаўца чалавечай душы.

|| ж. сэрцаведка, ✂.

сэрцаед, ✂, м. (разм. жарт.).

Той, хто лёгка пакарае чужыя сэрцы, улюбляе ў сябе.

|| ж. сэрцаедка, ✂.

сэрцападобны, ✂.

Падобны па форме да сэрца 1 (у 1 знач.).