Verbum

сэрца​¹ назоўнік | ніякі род

1. Цэнтральны орган крывяноснай сістэмы, які мае выгляд мускульнага мяшка (у чалавека — у левым баку грудной поласці).

   • С. б’ецца.
   • Хворае с.

2. пераноснае значэнне: Гэты орган як сімвал душы, перажыванняў, пачуццяў, настрояў.

   • У яго добрае с.
   • Няма ў іх с. (пра злых, нядобрых людзей).

3. пераноснае значэнне: Важнейшае месца чаго-н., цэнтр.

   • Мінск — с. нашай дзяржавы.

4. Унутраная частка ствала дрэва, сцябла ці плода расліны.

   • На выгляд дрэва магутнае, а с. гнілое.
   • С. морквы.
   • Адкрыць сэрца — прызнацца ў каханні.
   • Ад усяго сэрца — шчыра, чыстасардэчна.
   • З адкрытым сэрцам — даверліва, ад душы.
   • Прымаць блізка да сэрца што (размоўнае) — аднесціся да чаго-н. з увагай, спачуваннем.
   • Сэрца кроўю абліваецца чыё, у каго (размоўнае) — каму-н. вельмі цяжка ад душэўнага болю.

|| памяншальная форма: сэрцайка.

|| прыметнік: сардэчны.