Verbum

рыза, ✂, ж.

1. Адзенне, якое надзявае святар пры набажэнстве.

   • Пазалочаная р.

2. Фігурная металічная накладка на абразах, якая пакідае адкрытымі толькі твар і рукі святога.

|| прым. рызны, ✂.

рыззё, ✂, н., зб. (разм.).

Старое, падранае адзенне; анучы, старызна.

• Затыкаць шчыліны рыззём.

|| прым. рыззёвы, ✂.

рызіна, ✂, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку.

◊

• Цягнуць рызіну (разм. неадабр.) — зацягваць якую-н. справу, рашэнне чаго-н.

|| прым. рызінавы, ✂.

рызінка, ✂, ж. (разм.).

1. Невялікі кавалачак рызіны, якім сціраюць напісанае; сцірка.

2. Ніткі з рызіны, а таксама шнур, тасьма з рызінавых нітак.

3. Спецыяльны від вязання, які мае ўласцівасць расцягвацца.

   • Вязаць рызінкай.

|| прым. рызінкавы, ✂.

рызманы, ✂, м. (разм.).

Падранае, зношанае адзенне, лахманы.

• Укрыць бульбу рызманамі, каб не памерзла.

рызніца, ✂, ж.

Памяшканне пры царкве, у якім захоўваюцца рызы і царкоўныя рэчы.

|| прым. рызнічны, ✂.

рызыка, ✂, ж.

1. Магчымая небяспека, пагроза чаму-н.

   • Ісці на рызыку.
   • Без усякай рызыкі.

2. Дзеянне наўдачу з надзеяй на шчаслівы канец.

   • На сваю рызыку дзейнічаць (на сваю адказнасць).

рызыкаваць, ✂; незак.

1. Ісці на рызыку, рабіць рызыкоўны ўчынак.

   • Ён не баіцца р.

2. Падвяргаць каго-, чаго-н. рызыцы (у 1 знач.).

   • Р. жыццём.

3. з інф. Ісці на ўчынак, звязаны з магчымымі непрыемнасцямі.

   • Р. заблудзіцца ў лесе.

|| аднакр. рызыкнуць, ✂.

рызыкант, ✂, м.

Смелы, адважны чалавек.

|| ж. рызыкантка, ✂.

рызыкоўны, ✂.

1. Звязаны з рызыкай, напоўнены рызыкай.

   • Р. крок.
   • Так рабіць рызыкоўна (у знач. вык.).

2. перан. Непрыстойны, двухсэнсоўны.

   • Р. туалет.
   • Рызыкоўныя прыпеўкі.

|| наз. рызыкоўнасць, ✂.