рыззё, ✂, н., зб. (разм.).

Старое, падранае адзенне; анучы, старызна.

  • Затыкаць шчыліны рыззём.

|| прым. рыззёвы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)