Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджотуыэ
абвгджзклмнпстфхцчш

рывок, ✂, м.

  1. Рэзкі, парывісты рух рукамі або целам.

    • Ускочыць на каня спрытным рыўком.

  2. У цяжкай атлетыцы: пад’ём цяжару над галавой на выцягнутых руках адным бесперапынным рухам.

    • Вынікі ў рыўку.

  3. перан. Рэзкае ўзмацненне, якое парушае агульны рытм работы.

    • Праца без рыўкоў.

|| прым. рыўковы, ✂.