Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоуыьэюя
бгджзйкмнпрстўц

лог, ✂, м.

Шырокі доўгі яр з адхоннымі схіламі.

  • Ісці логам.
  • Спусціцца ў л.

|| памянш. лажок, ✂.

|| прым. лагавы, ✂.

  • Лагавыя травы.

логава, ✂, н.

  1. Паглыбленне ў зямлі, якое служыць жыллём зверу.

    • Воўчае л.

  2. перан. Месца размяшчэння варожых сіл (разм.).

    • Партызаны нечакана наляцелі на фашысцкае л.

  3. перан. Убогае жыллё; пасцель чалавека, калі яна мае выгляд бярлогі (разм.).

логавішча, ✂, н.

  1. Тое, што і логава.

  2. Месца масавага ляжання марскіх звяроў.

    • Л. цюленяў.

логік, ✂, м.

Спецыяліст па логіцы.

логіка, ✂, ж.

  1. Навука аб законах і формах мыслення.

    • Дыялектычная л.

  2. Ход разважанняў, вывадаў.

    • Выдатная л.

  3. Унутраная заканамернасць чаго-н.

    • Л. падзей.

|| прым. лагічны, ✂.