Verbum

гнесці, ✂ і гнясці, ✂, незак.

1. Прыціскаць сваім цяжарам.

2. перан. Выклікаць непрыемнае пачуццё, мучыць.

   • Думкі гнятуць мяне.

гнявіць, ✂; незак.

Выклікаць гнеў.

◊

• Не гняві бога (разм.) — дарэмна не наракай.

• Што бога гнявіць; няма чаго бога гнявіць (разм.) — няма падстаў крыўдзіцца на жыццё.

|| зак. угнявіць, ✂.

• У. суседку.

гняды, ✂ і гнеды, ✂.

Чырвона-рыжы з чорным хвастом і грывай (пра масць коней).

гняздзіцца, ✂; незак.

1. Віць гнёзды, жыць (пра птушак).

   • Дастаўкі гняздзяцца пад страхой.

2. Жыць гнёздамі, у вялікай колькасці (пра насякомых).

   • Клапы гняздзяцца ў ложках.

3. перан. Моцна трымацца, намнажацца (пра думкі).

   • У душы гняздзіліся трывожныя думкі.

гняздо, ✂, н.

1. У птушак, насякомых і паўзуноў: месца для жылля на перыяд кладкі яек і вывядзення дзіцянят.

   • Ластаўчына г.
   • Асінае г. (таксама перан. пра прытулак злачынных людзей).
   • У падвале блатнякі звілі сабе г.

2. Паглыбленне, куды што-н. устаўляецца (спец.).

3. Група маладых раслін, грыбоў і пад., якія растуць разам.

   • Грузды і лісіцы раслі гнёздамі.

4. Укрытае месца для чаго-н.

   • Кулямётнае г.

5. Месца высеву двух або некалькіх зярнят, а таксама ўсходы гэтых зярнят (спец.).

6. Група аднакарэнных вытворных слоў, размешчаных пры загалоўным слове ў слоўніку.

|| памянш. гняздзечка, ✂.

|| прым. гнездавы, ✂.

• Гнездавая пасадка лесу.
• Гнездавое размяшчэнне слоў у слоўніку.

гняздоўе, ✂, н.

Месца, дзе гняздзяцца птушкі.