Verbum

гняздо, ✂, н.

1. У птушак, насякомых і паўзуноў: месца для жылля на перыяд кладкі яек і вывядзення дзіцянят.

   • Ластаўчына г.
   • Асінае г. (таксама перан. пра прытулак злачынных людзей).
   • У падвале блатнякі звілі сабе г.

2. Паглыбленне, куды што-н. устаўляецца (спец.).

3. Група маладых раслін, грыбоў і пад., якія растуць разам.

   • Грузды і лісіцы раслі гнёздамі.

4. Укрытае месца для чаго-н.

   • Кулямётнае г.

5. Месца высеву двух або некалькіх зярнят, а таксама ўсходы гэтых зярнят (спец.).

6. Група аднакарэнных вытворных слоў, размешчаных пры загалоўным слове ў слоўніку.

|| памянш. гняздзечка, ✂.

|| прым. гнездавы, ✂.

• Гнездавая пасадка лесу.
• Гнездавое размяшчэнне слоў у слоўніку.