Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіоуыэя’
бгдежзійклнпрстўхцчш

вон, прысл. і часц.

  1. прысл. Прэч, на двор.

    • Выгнаць з хаты в.

  2. часц. Рашучае патрабаванне выбірацца адкуль-н., выходзіць.

    • В. адсюль!

вонкавы, ✂.

  1. Знешні, знадворны.

    • В. выгляд.
    • Вонкавае падабенства.
    • Вонкавая паверхня.

  2. Які праяўляецца толькі са знешняга боку, не закранаючы сутнасці чаго-н.

    • Твар яго здаваўся вонкава (прысл.) спакойным.

  3. перан. Паказны, паверхневы, пазбаўлены глыбіні.

    • Пафас гэтых вершаў толькі в.

|| наз. вонкавасць, ✂.