Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вопіс, , м.

  1. гл. апісаць.

  2. Спіс рэчаў, папер і пад., складзены для ўліку.

    • Інвентарны в.
    • В. архіўных спраў.

воплескі, .

Апладысменты ў знак прывітання, адабрэння.

  • Вітаць юбіляра воплескамі.

вопратка, , ж.

Верхняе адзенне.

  • Цёплая в.
  • Святочная в.

вопыт, , м.

  1. Адлюстраванне ў свядомасці людзей законаў аб’ектыўнага свету і грамадскай практыкі, атрыманае ў выніку іх актыўнага практычнага пазнання.

    • Пачуццёвы в.
  2. Сукупнасць ведаў і практычна засвоеных звычак.

    • Жыццёвы в.
    • В. будаўніцтва.
  3. Узнаўленне якой-н. з’явы эксперыментальным шляхам, стварэнне чаго-н. новага ў пэўных умовах з мэтай даследавання, выпрабавання.

    • Хімічныя вопыты.
    • Вопыты калекцыянераў.
  4. Спроба ажыццявіць што-н., пробнае ажыццяўленне чаго-н.

    • Першы в. маладога пісьменніка.

|| прым. вопытны, .

вопытны, .

  1. гл. вопыт.

  2. Які мае вопыт (у 2 знач.).

    • Вопытныя кадры.
    • В. чалавек.
    • Вопытная вока (спрактыкаванае, натрэніраванае).

|| наз. вопытнасць, .