Verbum

вотруб’е, ✂, н., зб.

Рэшткі расцёртай абалонкі пасля размолу зерня, якія скарыстоўваюцца на корм жывёле.

|| прым. вотруб’евы, ✂.

вотум, ✂, м. (кніжн.).

У дзяржаўным праве: рашэнне, прынятае галасаваннем.

• В. давер’я (недавер’я) ураду.

вотчына, ✂, ж.

На Русі да 18 ст.: радавое спадчыннае зямельнае ўладанне.

|| прым. вотчынны, ✂.