Verbum

вонкавы прыметнік

1. Знешні, знадворны.

   • В. выгляд.
   • Вонкавае падабенства.
   • Вонкавая паверхня.

2. Які праяўляецца толькі са знешняга боку, не закранаючы сутнасці чаго-н.

   • Твар яго здаваўся вонкава (прыслоўе) спокойным.

3. пераноснае значэнне: Паказны, паверхневы, пазбаўлены глыбіні.

   • Пафас гэтых вершаў толькі в.

|| назоўнік: вонкавасць.