вонкавы, .

  1. Знешні, знадворны.

    • В. выгляд.
    • Вонкавае падабенства.
    • Вонкавая паверхня.
  2. Які праяўляецца толькі са знешняга боку, не закранаючы сутнасці чаго-н.

    • Твар яго здаваўся вонкава (прысл.) спакойным.
  3. перан. Паказны, паверхневы, пазбаўлены глыбіні.

    • Пафас гэтых вершаў толькі в.

|| наз. вонкавасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)