вонкавы,
-
Знешні, знадворны.
- В. выгляд.
- Вонкавае падабенства.
- Вонкавая паверхня.
-
Які праяўляецца толькі са знешняга боку, не закранаючы сутнасці чаго
-н. - Твар яго здаваўся вонкава (
прысл. ) спакойным.
- Твар яго здаваўся вонкава (
-
перан. Паказны, паверхневы, пазбаўлены глыбіні.- Пафас гэтых вершаў толькі в.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)