Verbum

зверскі, ✂.

1. Уласцівы зверу (у 2 знач.), люты, жорсткі.

   • Зверскае забойства.

2. Вельмі моцны; надзвычайны (разм.).

   • З. апетыт.

|| наз. зверства, ✂.

зверства, ✂, н.

1. гл. зверскі.

2. Зверскі ўчынак, жорсткасць.

   • Фашысцкія зверствы.

зверстваваць, ✂; незак.

Учыняць зверства.

зверху, прысл.

1. У напрамку ўніз.

   • З. пасыпалася лісце.
   • Глядзець з. ўніз (таксама перан. адносіцца да каго-н. з пагардай, высакамерна).

2. З боку вышэйстаячых органаў.

   • Дырэктыва з.

3. Па паверхні, у верхняй частцы чаго-н.

   • Тлушч плавае з.
   • Масла сапсавалася толькі з.

звершчык, ✂, м.

Работнік па зверцы чаго-н. з чым-н.

|| ж. звершчыца, ✂.

зверына, ✂, ж.

1. зб. Звяры.

   • У лесе многа зверыны.

2. м. Вялікі звер (разм.).

зверыцца, ✂; зак.

1. Зрабіць зверку, праверыць што-н. па якіх-н. крыніцах.

   • З. са слоўнікам.

2. Тое, што і зняверыцца (разм.).

|| незак. звярацца, ✂.

зверыць, ✂; зак.

Праверыць, параўнаўшы з чым-н., узятым за ўзор.

• З. копію з арыгіналам.

|| незак. звяраць, ✂.

|| наз. зверка, ✂.

звесіцца, ✂; зак.

1. Перагнуўшыся цераз што-н., нахіліцца ўніз.

   • З. цераз поручні.

2. Нізка схіліцца, апусціцца.

   • Галіны звесіліся да зямлі.

|| незак. звешвацца, ✂.

звесіць, ✂; зак.

Трымаючы ў вісячым стане, апусціць уніз.

• Вярба звесіла галіны над вадой.
• Сядзець, звесіўшы ногі (не дастаючы да падлогі, зямлі).

|| незак. звешваць, ✂.