Verbum

святлабоязь, ✂, ж.

Павышаная да болю адчувальнасць вока да святла.

святлакопія, ✂, ж.

Копія чаго-н., зробленая на святлоадчувальнай паперы.

святлалюбны, ✂.

Тое, што і святлолюбівы.

|| наз. святлалюбнасць, ✂.

святласіла, ✂, ж. (спец.).

Адносіны асветленасці адлюстравання, якое ствараецца аптычнай сістэмай, да яркасці прадмета, што адлюстроўваецца.

святлатэхнік, ✂, м.

Спецыяліст па святлатэхніцы.

• Інжынер-с.

святлатэхніка, ✂, ж.

Галіна навукі і тэхнікі — тэорыя і практыка спосабаў прымянення святла, а таксама пераўтварэння энергіі святла ў іншыя віды энергіі.

|| прым. святлотэхнічны, ✂.

святлафор, ✂, м.

Светлавое сігнальнае ўстройства з чырвоным, жоўтым і зялёным шкельцамі для рэгулявання руху на вуліцах і дарогах.

|| прым. святлафорны, ✂.

святлацень, ✂, м.

У жывапісу і графіцы: размеркаванне розных па яркасці колераў і адценняў, светлых і ценявых штрыхоў для перадачы аб’ёмнасці малюнка.

|| прым. святлоценявы, ✂.

святлець, ✂; незак.

1. Станавіцца больш светлым.

   • Валасы пасля мыцця святлеюць.
   • На дварэ святлее (безас.).

2. перан. Станавіцца радасным, ласкавым.

   • Твар сябра святлее.

3. перан. Пра думкі, свядомасць: рабіцца больш ясным, нармальным.

   • Думкі сталі с.

4. Віднецца (пра што-н. светлае).

   • У гушчары ельніку святлела купка бяроз.

|| зак. пасвятлець, ✂ і прасвятлець, ✂.

|| наз. прасвятленне, ✂.

святліца, ✂, ж.

Даўней: светлы, чысты пакой у хаце.

|| прым. святлічны, ✂.