Verbum

прэс-...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да прэсы, напр. прэс-бюро, прэс-клуб, прэс-сакратар, прэс-служба.

прэс-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які мае адносіны да прэса, напр. прэс-бювар, прэс-астатак, прэс-ліццё, прэс-форма, прэс-эфект;
• 2) спрасаваны, напр. прэс-бетон, прэс-выраб, прэс-маса, прэс-метал.

прэс-аташэ, нескл., м.

Супрацоўнік дыпламатычнага прадстаўніцтва па пытаннях друку.

прэс-бюро, нескл., н.

1. Пастаянна дзеючы орган інфармацыі пры рэдакцыі буйной газеты, агенцтве друку, пасольствах, прадстаўніцтвах.

2. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку на перыяд з’ездаў, канферэнцый, нарад.

прэс-пап’е, нескл., н.

Прыналежнасць пісьмовай прылады ў выглядзе акруглай асновы з нацягнутай на яе прамакальнай паперай.

прэс-служба, ✂, ж.

Аддзел збору і апрацоўкі інфармацыі па матэрыялах друку.

прэс-цэнтр, ✂, м.

Аддзел інфармацыйнага і арганізацыйнага абслугоўвання журналістаў (на кангрэсах, фестывалях і пад.).

прэтэндаваць, ✂; незак.

1. Заяўляць прэтэнзію, разлічваць на што-н., дабівацца чаго-н.

   • П. на кіруючую пасаду.

2. Лічыць сябе ўладальнікам якіх-н. дадатных якасцей, жадаць, каб іх прызналі іншыя.

   • П. на інтэлігентнасць.

прэтэндэнт, ✂, м.

Асоба, якая прэтэндуе на што-н.

• П. на вакантную пасаду.

|| ж. прэтэндэнтка, ✂.

|| прым. прэтэндэнцкі, ✂.

прэтэнзія, ✂, ж.

1. Прад’яўленне сваіх правоў на валоданне кім-, чым-н., атрыманне чаго-н.

   • П. на спадчыну.

2. Паводзіны таго, хто жадае прызнання за ім якіх-н. добрых якасцей, якія ён сабе прыпісвае.

   • Чалавек з прэтэнзіямі.
   • П. на элегантнасць.

◊

• Быць у прэтэнзіі на каго — адчуваць незадаволенасць, крыўду ў адносінах да каго-н.

|| прым. прэтэнзійны, ✂.

• Прэтэнзійная заява.