Verbum

забіцца​², ✂; зак.

Пачаць біцца.

• Сэрца забілася.

забіць​¹, ✂; зак.

1. Пазбавіць жыцця або змучыць пабоямі.

   • З. з ружжа.
   • Пагражаць з.
   • З. да паўсмерці.

2. перан. Запалохаць, пазбавіць здольнасці супраціўляцца.

   • З. чалавека маральна.

3. Зарэзаць, закалоць на бойні ці на прамысловым паляванні (спец.).

   • З. свінню на сала.
   • З. звера.

4. Убіць глыбока, да канца, увагнаць.

   • З. цвік у сцяну.

5. Ударамі, рэзкімі штуршкамі загнаць куды-н.

   • З. гол (загнаць мяч у вароты).
   • З. шар у лузу (на більярдзе).

6. Закрыць наглуха, прыбіўшы дошкі і пад.

   • З. вокны дошкамі.

7. Напоўніць да адказу чым-н. і закупорыць.

   • Пясок забіў трубу.

8. Зак. да забіваць (у 3 знач.).

◊

• Забіць галаву каму чым (разм.) — абцяжарыць памяць чым-н. непатрэбным.

• Хоць забі (разм.) — пра немагчымасць што-н. зрабіць.

|| незак. забіваць, ✂.

|| наз. забой, ✂.

|| прым. забойны, ✂.

забіць​², ✂; зак.

Пачаць біць (у 1 і 2 знач.).

• Забілі бубны.

заблішчаць, ✂ і заблішчэць, ✂; зак.

Пачаць блішчаць блішчэць (у 1 і 2 знач.).

• Метал заблішчаў на сонцы.
• На вачах заблішчэлі слёзы.

◊

• Толькі пяткі заблішчэлі — пра вельмі хуткі бег .

заблукаць, ✂; зак.

1. Блукаючы, зайсці куды-н.

2. перан. Пачаць блукаць.

   • На губах заблукала ўсмешка.

заблытаны, ✂.

Цяжкі для разумення, вырашэння.

• Заблытаныя справы.
• Заблытанае пытанне.

|| наз. заблытанасць, ✂.

заблытацца, ✂; зак.

1. гл. блытацца.

2. перан. Аказацца ў цяжкім становішчы ад чаго-н.

   • З. ў даўгах.

3. Збіцца з дарогі, заблудзіць (разм.).

   • З. ў незнаёмай мясцовасці.

4. Стаць цяжкім для вырашэння.

   • Пытанне заблыталася.

|| незак. заблытвацца, ✂.

заблытваць, ✂; незак.

Тое, што і блытаць (у 1, 4 і 7 знач.).

забляяць, ✂; зак.

Пачаць бляяць.

• Забляяла авечка.

забой, ✂, м. (спец.).

У шахце: канец горнай выпрацоўкі, які паступова прасоўваецца ў ходзе работ і з’яўляецца рабочым месцам гарняка.

|| прым. забойны, ✂.