Verbum

заблытацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. гл. блытацца.

2. пераноснае значэнне: Аказацца ў цяжкім становішчы ад чаго-н.

   • З. ў даўгах.

3. Збіцца з дарогі, заблудзіць (размоўнае).

   • З. ў незнаёмай мясцовасці.

4. Стаць цяжкім для вырашэння.

   • Пытанне заблыталася.

|| незакончанае трыванне: заблытвацца.