Verbum

заблытацца, ✂; зак.

1. гл. блытацца.

2. перан. Аказацца ў цяжкім становішчы ад чаго-н.

   • З. ў даўгах.

3. Збіцца з дарогі, заблудзіць (разм.).

   • З. ў незнаёмай мясцовасці.

4. Стаць цяжкім для вырашэння.

   • Пытанне заблыталася.

|| незак. заблытвацца, ✂.