заблішчаць, ✂ і заблішчэць, ✂; зак.

Пачаць блішчаць блішчэць (у 1 і 2 знач.).

  • Метал заблішчаў на сонцы.
  • На вачах заблішчэлі слёзы.

◊

  • Толькі пяткі заблішчэлі — пра вельмі хуткі бег .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)