забіць1 дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Пазбавіць жыцця або змучыць пабоямі.
- З. з ружжа.
- Пагражаць з.
- З. да паўсмерці.
-
пераноснае значэнне: Запалохаць, пазбавіць здольнасці супраціўляцца.
- З. чалавека маральна.
-
Зарэзаць, закалоць на бойні ці на прамысловым паляванні (спецыяльны тэрмін).
- З. свінню на сала.
- З. звера.
-
Убіць глыбока, да канца, увагнаць.
- З. цвік у сцяну.
-
Ударамі, рэзкімі штуршкамі загнаць куды-н.
- З. гол (загнаць мяч у вароты).
- З. шар у лузу (на біль’ярдзе).
-
Закрыць наглуха, прыбіўшы дошкі і пад.
- З. вокны дошкамі.
-
Напоўніць да адказу чым-н. і закупорыць.
- Пясок забіў трубу.
-
Зак. да забіваць (у 3 знач.).
- Забіць галаву каму чым (размоўнае) — абцяжарыць памяць чым-н. непатрэбным.
- Хоць забі (размоўнае) — пра немагчымасць што-н. зрабіць.
|| незакончанае трыванне: забіваць.
|| назоўнік: забой.
|| прыметнік: забойны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)