Verbum

забіць​¹, ✂; зак.

1. Пазбавіць жыцця або змучыць пабоямі.

   • З. з ружжа.
   • Пагражаць з.
   • З. да паўсмерці.

2. перан. Запалохаць, пазбавіць здольнасці супраціўляцца.

   • З. чалавека маральна.

3. Зарэзаць, закалоць на бойні ці на прамысловым паляванні (спец.).

   • З. свінню на сала.
   • З. звера.

4. Убіць глыбока, да канца, увагнаць.

   • З. цвік у сцяну.

5. Ударамі, рэзкімі штуршкамі загнаць куды-н.

   • З. гол (загнаць мяч у вароты).
   • З. шар у лузу (на більярдзе).

6. Закрыць наглуха, прыбіўшы дошкі і пад.

   • З. вокны дошкамі.

7. Напоўніць да адказу чым-н. і закупорыць.

   • Пясок забіў трубу.

8. Зак. да забіваць (у 3 знач.).

◊

• Забіць галаву каму чым (разм.) — абцяжарыць памяць чым-н. непатрэбным.

• Хоць забі (разм.) — пра немагчымасць што-н. зрабіць.

|| незак. забіваць, ✂.

|| наз. забой, ✂.

|| прым. забойны, ✂.