забіць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пазбавіць жыцця або змучыць пабоямі.

    • З. з ружжа.
    • Пагражаць з.
    • З. да паўсмерці.
  2. пераноснае значэнне: Запалохаць, пазбавіць здольнасці супраціўляцца.

    • З. чалавека маральна.
  3. Зарэзаць, закалоць на бойні ці на прамысловым паляванні (спецыяльны тэрмін).

    • З. свінню на сала.
    • З. звера.
  4. Убіць глыбока, да канца, увагнаць.

    • З. цвік у сцяну.
  5. Ударамі, рэзкімі штуршкамі загнаць куды-н.

    • З. гол (загнаць мяч у вароты).
    • З. шар у лузу (на біль’ярдзе).
  6. Закрыць наглуха, прыбіўшы дошкі і пад.

    • З. вокны дошкамі.
  7. Напоўніць да адказу чым-н. і закупорыць.

    • Пясок забіў трубу.
  8. Зак. да забіваць (у 3 знач.).

    • Забіць галаву каму чым (размоўнае) — абцяжарыць памяць чым-н. непатрэбным.
    • Хоць забі (размоўнае) — пра немагчымасць што-н. зрабіць.

|| незакончанае трыванне: забіваць.

|| назоўнік: забой.

|| прыметнік: забойны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)