заблукаць, ​✂; зак.

  1. Блукаючы, зайсці куды-н.

  2. перан. Пачаць блукаць.

    • На губах заблукала ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)