заблукаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Блукаючы, зайсці куды-н.

  2. пераноснае значэнне: Пачаць блукаць.

    • На губах заблукала ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)