Verbum

здзек, ✂, м.

1. гл. здзекавацца.

2. Злая, зневажальная насмешка, а таксама зневажальны ўчынак ці паводзіны ў адносінах да каго-, чаго-н.

   • Зносіць здзекі ад каго-н.

|| прым. здзеклівы, ✂.

• Здзеклівая ўсмешка.

здзекавацца, ✂; незак.

1. Мучыць, катаваць каго-н.

   • З. з людзей.

2. Злосна, зняважліва высмейваць, абражаць каго-, што-н., кпіць з каго-, чаго-н.

   • Недаравальна з. з чалавека.

|| наз. здзек, ✂.

здзелка, ✂, ж.

Двухбаковы дагавор аб выкананні чаго-н.

• Гандлёвая з.
• Зрабіць здзелку.
• З. з сумленнем (перан. учынак супраць уласных перакананняў).

здзельны, ✂.

Які аплачваецца па колькасці зробленага.

• Здзельная работа.
• Здзельная аплата.

|| наз. здзельнасць, ✂.

здзельшчык, ✂, м.

Рабочы, які выконвае здзельную работу.

|| ж. здзельшчыца, ✂.

|| прым. здзельшчыцкі, ✂.

здзельшчына, ✂, ж.

Здзельная работа.

здзеравянелы, ✂.

Тое, што і адзеравянелы.

здзерціся, ✂; зак.

Тое, што і садрацца.

• Лыка лёгка здзерлася.

|| незак. здзірацца, ✂.

здзівіцца, ✂; зак.

Прыйсці ў здзіўленне.

• З. нечаканаму прыезду родзіча.

|| незак. здзіўляцца, ✂.

здзівіць, ✂; зак.

Выклікаць здзіўленне.

• Твае словы мяне вельмі здзівілі.
• Вас нічым не здзівіш.

|| незак. здзіўляць, ✂.