Verbum

бо́мкаць, ✂; незак. (разм.).

Адзывацца звонкім гулам (пра звон, гадзіннік і пад.).

• Здалёк чулася, як бомкаў звон.

|| аднакр. бомкнуць, ✂.

|| наз. бомканне, ✂.

бо́мы, ✂, ж.

Званочкі ў выглядзе полых металічных шарыкаў з кавалачкамі металу ўсярэдзіне, якія прымацоўваюцца да хамута ці дугі.

бо́ндар, ✂, н.

Майстар па вырабу драўлянай пасуды (бочак, дзежак, цаброў і пад.).

• Гэта вёска славіцца бондарамі.

|| прым. бондарскі, ✂.

|| наз. бондарства, ✂.

бо́ндарыха, ✂, ж.

Жонка бондара.

бо́нна, ✂, ж. (уст.).

Выхавацельніца малых дзяцей (звычайна іншаземка).

бо́ны​¹, ✂, ж. (спец.).

1. Кароткатэрміновыя крэдытныя дакументы, якія выпускаюцца казначэйствам, муніцыпалітэтам або прыватнай фірмай і выконваюць ролю папяровых грошай.

2. Папяровыя грашовыя знакі, што выйшлі з ужытку і сталі прадметам калекцыяніравання.

бо́ны​², ✂, м.

Плывучая загарода на рэках, азёрах, у марскіх гаванях.

бор​¹, ✂, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў многіх мінералаў.

|| прым. борны, ✂.

◊

• Борная кіслата — хімічнае злучэнне, крышталічнае рэчыва, якое ўжываецца ў тэхніцы і медыцыне.

бор​², ✂, м. (спец.).

Свердзел са стальной, алмазнай або карбарундавай галоўкай, які выкарыстоўваецца ў зубалячэбнай справе.

бор​³, ✂, м.

Стары сасновы лес.

• Векавы б.
• Карабельны б. (прыгодны для суднабудавання сасновы бор).

|| прым. баравы, ✂.

• Б. край.