Verbum

шматсямейны, ✂.

Які мае вялікую сям’ю, шмат дзяцей.

• Дапамога шматсямейным.

|| наз. шматсямейнасць, ✂.

шматтыражка, ✂, ж.

Друкаваная газета прадпрыемства, установы, якая выдаецца значным тыражом.

• Заводская ш.

шматтыражны, ✂.

З вялікім тыражом.

• Шматтыражнае выданне.

шмаццё, ✂ і шмоцце, ✂, н., зб.

Рванае адзенне, шматкі чаго-н.

• Куды апранаць такое ш.

шморгаць, ✂; незак.

1. Цягнуць, тузаць кароткімі, рэзкімі рухамі; такімі рухамі зрываць, абрываць што-н.

   • Ш. суседа за рукаў.
   • Ш. лісце з куста.

2. Праводзіць па чым-н., намазваючы што-н.; праводзіць чым-н. па якой-н. паверхні, звычайна ўтвараючы характэрны гук.

   • Ш. нітку воскам.
   • Ш. запалкай па карабку.

3. З шумам часта ўцягваць (носам) паветра.

   • Ш. носам.

|| аднакр. шмаргануць, ✂ і шморгнуць, ✂.

|| наз. шморганне, ✂.

шмуляцца, ✂; незак.

1. Выцірацца, зношвацца ад частага ўжытку.

   • Шмуляецца каўнер.

2. Церціся, націрацца (пра скуру).

   • Ад грубай тканіны шмуляецца шыя.

шмуляць, ✂; незак.

1. Выціраць, зношваць, пашкоджваць ад частага ўжытку.

   • Ш. адзенне.

2. Сціраць, націраць (скуру).

   • Цвёрды хамут шмуляе шыю.

|| зак. вышмуляць, ✂.

шмыгаць, ✂; незак. (разм.).

1. Хутка хадзіць, рухацца каля каго-, чаго-н., паміж кім-, чым-н.

   • Па вуліцы шмыгаюць машыны.

2. Праходзіць, выходзіць хутка, незаўважана.

   • Як убачыць мяне, шмыгае за дзверы.

3. Тое, што і шморгаць (у 3 знач.).

   • Ш. носам.

|| аднакр. шмыгнуць, ✂ і шмыгануць, ✂.

|| наз. шмыганне, ✂.