шмыгаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Хутка хадзіць, рухацца каля каго-, чаго-н., паміж кім-, чым-н.

    • Па вуліцы шмыгаюць машыны.
  2. Праходзіць, выходзіць хутка, незаўважана.

    • Як убачыць мяне, шмыгае за дзверы.
  3. Тое, што і шморгаць (у 3 знач.).

    • Ш. носам.

|| аднакратны дзеяслоў: шмыгнуць і шмыгануць.

|| назоўнік: шмыганне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)