шморгаць,
-
Цягнуць, тузаць кароткімі, рэзкімі рухамі; такімі рухамі зрываць, абрываць што
-н. - Ш. суседа за рукаў.
- Ш. лісце з куста.
-
Праводзіць па чым
-н. , намазваючы што-н. ; праводзіць чым-н. па якой-н. паверхні, звычайна ўтвараючы характэрны гук.- Ш. нітку воскам.
- Ш. запалкай па карабку.
-
З шумам часта ўцягваць (носам) паветра.
- Ш. носам.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)