шморгаць, ; незак.

  1. Цягнуць, тузаць кароткімі, рэзкімі рухамі; такімі рухамі зрываць, абрываць што-н.

    • Ш. суседа за рукаў.
    • Ш. лісце з куста.
  2. Праводзіць па чым-н., намазваючы што-н.; праводзіць чым-н. па якой-н. паверхні, звычайна ўтвараючы характэрны гук.

    • Ш. нітку воскам.
    • Ш. запалкай па карабку.
  3. З шумам часта ўцягваць (носам) паветра.

    • Ш. носам.

|| аднакр. шмаргануць, і шморгнуць, .

|| наз. шморганне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)