Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аоуы

шмуляцца, ✂; незак.

  1. Выцірацца, зношвацца ад частага ўжытку.

    • Шмуляецца каўнер.

  2. Церціся, націрацца (пра скуру).

    • Ад грубай тканіны шмуляецца шыя.

шмуляць, ✂; незак.

  1. Выціраць, зношваць, пашкоджваць ад частага ўжытку.

    • Ш. адзенне.

  2. Сціраць, націраць (скуру).

    • Цвёрды хамут шмуляе шыю.

|| зак. вышмуляць, ✂.