Verbum

бязво́лле, ✂, н.

Адсутнасць сілы волі, слабахарактарнасць.

• Папракаць за б.

бязво́льны, ✂.

Які не мае сілы волі, слабахарактарны.

• Б. характар.

|| наз. бязвольнасць, ✂.

бязву́сы, ✂.

1. Без вусоў.

   • Бязвусыя юнакі.

2. Безасцюковы.

   • Бязвусая пшаніца.

|| наз. бязвусасць, ✂.

бязвы́езны, ✂.

Аб працяглым без выездаў жыцці, знаходжанні на адным месцы.

• Бязвыезнае жыццё.

бязвы́платны, ✂.

Бясплатны, дармавы.

• Бязвыплатнае адчужэнне (у юрыспрудэнцыі).

бязвы́хадны, ✂.

Пра становішча, з якога няма выйсця.

• Бязвыхаднае становішча.

|| наз. бязвыхаднасць, ✂.

бязглу́здзіца, ✂, ж. (разм.).

Тое, што пярэчыць сэнсу; недарэчнасць, глупства.

• Вярзе бязглуздзіцу.

бязгрэ́шны, ✂.

1. Які не рабіў грахоў.

   • Гэта быў б. чалавек.

2. Які не мае ў сабе нічога дрэннага; чысты.

   • Бязгрэшныя думкі.

|| наз. бязгрэшнасць, ✂.

бязгу́чны, ✂.

Які не суправаджаецца гукамі; ціхі.

• Б. плач.

|| наз. бязгучнасць, ✂.

бязда́рнасць, ✂, ж.

1. гл. бяздарны.

2. Бяздарны чалавек (разм.).

   • Гэты супрацоўнік — поўная б.