бязглуздзіца назоўнік | жаночы род | размоўнае

Тое, што пярэчыць сэнсу; недарэчнасць, глупства.

  • Вярзе бязглуздзіцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)