бязгучны прыметнік
Які не суправаджаецца гукамі; ціхі.
- Б. плач.
|| назоўнік: бязгучнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бязгучны прыметнік
Які не суправаджаецца гукамі; ціхі.
|| назоўнік: бязгучнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)