бязгрэ́шны, ✂.

  1. Які не рабіў грахоў.

    • Гэта быў б. чалавек.

  2. Які не мае ў сабе нічога дрэннага; чысты.

    • Бязгрэшныя думкі.

|| наз. бязгрэшнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)