Verbum

бесперспекты́ўны, ✂.

Пазбаўлены перспектыў, будучага.

• Б. план.

|| наз. бесперспектыўнасць.

беспрабу́дны, ✂.

1. Пра сон: моцны, працяглы.

   • Спаць беспрабудна (прысл.).

2. перан. Пра п’яніц, п’янства: нястрымны, непрабудны.

   • Б. п’яніца.

|| наз. беспрабуднасць, ✂.

беспрадме́тны, ✂.

Які не мае пэўнай мэты; без зместу.

• Беспрадметныя спрэчкі.

|| наз. беспрадметнасць, ✂.

беспрасве́тны, ✂.

1. Вельмі цёмны; бясконцы (пра дождж, цемру і пад.).

   • Беспрасветная ноч.

2. перан. Вельмі сумны, без надзеі на што-н. лепшае.

   • Б. сум.

|| наз. беспрасветнасць, ✂.

беспрацо́ўе, ✂, н.

Наяўнасць беспрацоўных.

• Рост беспрацоўя.

беспрацо́ўны, ✂.

Які не мае работы; пазбаўлены магчымасці атрымліваць пастаянны заработак.

• Беспрацоўныя рабочыя.
• Дапамога беспрацоўным (наз.).

беспрацэ́нтны, ✂.

На які не налічваюцца працэнты.

• Беспрацэнтная пазыка.

беспрынцыпо́вы, ✂.

Які не мае ніякіх прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў.

• Б. чалавек.

|| наз. беспрынцыповасць, ✂.

беспрыту́льнік, ✂, м.

Беспрытульнае (у 1 знач.) дзіця, падлетак, у якога няма ні бацькоў, ні хаты.

|| ж. беспрытульніца, ✂.

беспрыту́льны, ✂.

1. Які не мае ні бацькоў, ні прытулку; бяздомны.

   • Беспрытульнае дзіця.

2. перан. Пазбаўлены належнага догляду; занядбаны.

   • Беспрытульная гаспадарка.

|| наз. беспрытульнасць, ✂.