Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

безбіле́тны, .

Які не мае білета (у 1 знач.).

  • Б. пасажыр.

безбярэ́жны, .

Такі шырокі, што не відаць берагоў; неаглядны, бязмежны.

  • Безбярэжная пустыня.
  • Безбярэжнае мора.

|| наз. безбярэжнасць, .

безвітамі́нны, .

У якім адсутнічаюць вітаміны.

  • Б. прадукт.

безвыніко́вы, .

Які не дае жаданых вынікаў; беспаспяховы.

|| наз. безвыніковасць, .

безгало́вы, .

  1. Які не мае галавы, пазбаўлены галавы.

    • Б. селядзец.
  2. перан. Някемлівы, рассеяны, неразумны (разм.).

|| наз. безгаловасць, .

безгало́сы, .

Які мае дрэнны, слабы голас.

  • Безгалосая спявачка.

|| наз. безгалосасць, .

безгаспада́рлівы, .

Які не ўмее разумна весці гаспадарку, неэканомны.

  • Б. кіраўнік.

|| наз. безгаспадарлівасць, .

безгаспада́рны, .

Які не мае гаспадара, які нікому не належыць.

  • Безгаспадарная маёмасць.

|| наз. безгаспадарнасць, .

безгаспада́рчы, .

Тое, што і безгаспадарлівы.

|| наз. безгаспадарчасць, .

безграшо́вы, .

Які ажыццяўляецца без грошай, шляхам безнаяўных або натуральных разлікаў.

  • Б. разлік.