Verbum

трыумф, ✂, м.

1. Бліскучы поспех, урачыстасць (першапачаткова ў Старажытным Рыме — урачыстая сустрэча палкаводца і яго войска ў сувязі з дасягнутай перамогай).

2. Наогул выдатны поспех, бліскучая перамога ў чым-н.

   • Т. балета.

|| прым. трыумфальны, ✂.

трыумфаваць, ✂; незак. (разм.).

Радавацца, весяліцца з прычыны перамогі над кім-н., поспеху ў чым-н.

трыумфатар, ✂, м. (кніжн.).

Пераможца, той, каго сустракаюць з трыумфам.

|| прым. трыумфатарскі, ✂.

трыцікале, нескл., н.

Новая збожжавая культура, якая з’яўляецца гібрыдам пшаніцы і жыта.

трыццацігадовы, ✂.

1. гл. трыццацігоддзе.

2. Які праіснаваў 30 год.

трыццацігоддзе, ✂, н.

1. Прамежак часу ў 30 год.

2. чаго. Гадавіна чаго-н., што адбылося 30 год таму назад.

   • Т. перамогі.

|| прым. трыццацігадовы, ✂.

трыццаць, ліч.

Лік і лічба 30, а таксама — колькасць, якая абазначаецца гэтай лічбай.

• Яму ўжо за т.

|| парадкавы ліч. трыццаты, ✂.

трыяда, ✂, ж. (кніжн.).

Адзінства, якое ўтвараецца трыма асобнымі членамі і часткамі.

трэба​¹, ✂, ж.

У праваслаўі: богаслужэбны абрад (хрысціны, вянчанне, паніхіда і пад.), які выконваецца святаром па просьбе веруючых.

трэба​² (трэ), у знач. вык.

1. Неабходна, абавязкова патрэбна.

   • Т. ехаць.
   • Т. чытаць.

2. Патрабуецца, патрэбна.

   • Яму т. кватэра.

3. Пажадана.

   • Чаго табе т.?

◊

• Гэта ж трэба (разм.) — вокліч, які выражае здзіўленне.

• Дзе трэба, дзе не трэба — недарэчы, не да месца.

• Што трэба, то трэба (разм.) — абавязкова, бясспрэчна.