Verbum

трэба​¹, ✂, ж.

У праваслаўі: богаслужэбны абрад (хрысціны, вянчанне, паніхіда і пад.), які выконваецца святаром па просьбе веруючых.

трэба​² (трэ), у знач. вык.

1. Неабходна, абавязкова патрэбна.

   • Т. ехаць.
   • Т. чытаць.

2. Патрабуецца, патрэбна.

   • Яму т. кватэра.

3. Пажадана.

   • Чаго табе т.?

◊

• Гэта ж трэба (разм.) — вокліч, які выражае здзіўленне.

• Дзе трэба, дзе не трэба — недарэчы, не да месца.

• Што трэба, то трэба (разм.) — абавязкова, бясспрэчна.

трэбнік, ✂, м.

Кніга, у якой сабраны малітвы для адпраўлення трэб .

трэк, ✂, м.

Дарожка, звычайна круглая для трэніровак і гоначных спаборніцтваў па вела- і мотаспорту.

• Веласіпедны т.

|| прым. трэкавы, ✂.

• Трэкавыя гонкі.

трэль​¹, ✂, ж.

У музыцы: хуткае і шматкратнае паўтарэнне гукаў, блізкіх па тону, а таксама ўвогуле пералівісты дрыжачы гук.

• Трэлі салаўя.

трэль​², ✂, ж. (спец.).

Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі, а таксама месца, дзе складваецца траляваная драўніна.

трэльяж, ✂, м.

1. Трохстворкавае люстра.

2. Тонкая агароджа для павойных раслін.

|| прым. трэльяжны, ✂.

трэмбіта, ✂, ж.

Гуцульскі народны духавы драўляны музычны інструмент у выглядзе вялікай трубы.

трэнаж, ✂, м. (спец.).

Сістэма, комплекс трэніровачных практыкаванняў.

• Цыркавы т.

|| прым. трэнажны, ✂.

трэнажор, ✂, м. (спец.).

Прыстасаванне для трэнажу, трэніроўкі.

|| прым. трэнажорны, ✂.