трэба2 (трэ), у знач. вык.

  1. Неабходна, абавязкова патрэбна.

    • Т. ехаць.
    • Т. чытаць.
  2. Патрабуецца, патрэбна.

    • Яму т. кватэра.
  3. Пажадана.

    • Чаго табе т.?

  • Гэта ж трэба (разм.) — вокліч, які выражае здзіўленне.

  • Дзе трэба, дзе не трэба — недарэчы, не да месца.

  • Што трэба, то трэба (разм.) — абавязкова, бясспрэчна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)