Verbum

шклаграфія, ✂, ж.

Друкаванне на шклографе.

|| прым. шклографічны, ✂.

шкло, ✂, н.

1. Празрысты матэрыял, які атрымліваецца шляхам плаўлення кварцавага пяску.

2. таксама зб. Тонкі ліст ці іншай формы выраб з гэтага матэрыялу.

   • Аконнае ш.
   • Лямпавае ш.
   • Выстаўка шкла (зб. ).

|| памянш. шкельца, ✂ і шклечка, ✂.

|| прым. шкляны, ✂.

• Шкляная маса.
• Ш. посуд (са шкла).
• Шкляныя дзверы (зашклёныя).
• Ш. завод.
• Шкляная папера (шліфавальная папера са слоем тоўчанага шкла).
• Ш. погляд (перан. нерухомы і пусты).

шкло... (а таксама шкла...).

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які мае адносіны да шкла, які ўтрымлівае ў сабе шкло, напр. шклобетонны, шкловытворчасць, шкложалезабетон, шклокераміка, шклоруберойд, шклотканіна, шклоцэмент;
• 2) зроблены са шкла, напр. шкловалакно, шкломазаіка, шклотавары.

шкловыдзімальшчык, ✂, м.

Рабочы, які шляхам выдзімання вырабляе розныя шкляныя рэчы.

шклограф, ✂, м.

Апарат для друкавання — змочанае клейкай вадкасцю матавае шкло, на якім робіцца адбітак арыгінала.

шклографаваць, ✂; зак. і незак.

Аддрукаваць (друкаваць) на шклографе.

шклянець, ✂; незак.

Застываючы, станавіцца падобным на шкло.

• Вада ў сажалцы шклянее.
• Вочы паступова шклянелі (перан. станавіліся нерухомымі, застылымі).

|| зак. ашклянець, ✂.

шклянка, ✂, ж.

Шкляная цыліндрычная пасудзіна без ручкі, прызначаная для піцця.

• Гранёная ш.
• Выпіць шклянку кавы.

|| прым. шкляначны, ✂.

шкляр, ✂, м.

1. Рабочы, які ўстаўляе аконнае шкло ў рамы.

2. Работнік шкляной прамысловасці (разм.).

шклярус, ✂, м.

Род буйнога бісеру ў выглядзе рознакаляровых кароткіх трубачак са шкла, якія нанізваюцца на нітку для ўпрыгажэння.

|| прым. шклярусны, ✂.